قوله تعالى: لنْ تنالوا الْبر آن نواخت و نیکى که مىپیوسید بآن نرسید، حتى تنْفقوا مما تحبون تا آن گه که نفقت کنید و صدقه دهید از آنچه مىدوست دارید.
و ما تنْفقوا منْ شیْء و هر چه نفقت کنید از هر چه کنید، فإن الله به علیم (۹۲) خداى بآن دانا است.
کل الطعام همه خوردنیها، کان حلا لبنی إسْرائیل حلال و گشاده بود بنى اسرائیل را، إلا ما حرم إسْرائیل على نفْسه مگر آنچه یعقوب حرام کرد و بسته بر خویشتن منْ قبْل أنْ تنزل التوْراة پیش از آنکه تورات فرو فرستاده آمد. قلْ فأْتوا بالتوْراة جهودان را گوى تورات بیارید، فاتْلوها إنْ کنْتمْ صادقین (۹۴) بر خوانید اگر مىراست گوئید.
فمن افْترى على الله الْکذب منْ بعْد ذلک
هر که دروغ سازد بر خداى پس ازین، فأولئک هم الظالمون (۹۵) ایشان از ستمکارانند بر خویشتن.
قلْ صدق الله گوى که راست گفت خداى هر چه گفت، فاتبعوا ملة إبْراهیم پس بر پى ابراهیم ایستید، حنیفا آن پاک یکتا گوى یکتا شناس یکتا پرست، و ما کان من الْمشْرکین (۹۶) و از انبازگیران با خداى خویش هرگز نبود.